حال شمر و دعايش

می‌گويند بعد از واقعه‌ی كربلا، شمر را ديدند كه دامن كعبه را گرفته بود و دعا می‌كرد «رب انی شريف و انت تعلم. فاغفرلی». يعنی خدايا من شريف ام و تو می‌دانی، پس ببخشم.

نه خنده‌دار، كه دردناك است كه می‌بينم اين روزها و هم‌اين اطراف هم، كسانی دعايی مثل اين می‌خوانند. خيال می‌كنند اگر آدم بی‌گناه را زخم بزنند، باز هم شريف می‌مانند و خدا می‌بخشدشان؟